รายงานการลดอันตรายและผู้ใช้ยาเสพติด

เมื่อเขียนเกี่ยวกับผู้ใช้ยาเสพติด ควรใช้ภาษาที่เน้นบุคคลเป็นหลักเสมอ
ภาษาที่เน้นที่บุคคลเป็นหลักเน้นให้เห็นว่าผู้คนให้ความสำคัญมากกว่าการใช้ยาเสพติด และหลีกเลี่ยงการจำกัดบุคคลให้เป็นเพียงป้ายกำกับและแบบแผน ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้

• แทนที่จะใช้: “ผู้ติดยาเสพติด” หรือใช้ชื่อยาเพื่อระบุบุคคล เช่น “ผู้ใช้ยาไอซ์”
• การใช้: “ผู้ที่ใช้ยาเสพติด” หรือ “ผู้ที่ใช้ยาเสพติดชนิดฉีด” หรือ “ผู้ที่ใช้เมทแอมเฟตามีน”

สิ่งนี้เป็นการตอกย้ำแนวคิดที่ว่าการใช้ยาเป็นเพียงด้านเดียวในชีวิตของบุคคล และหลีกเลี่ยงผลที่ไร้มนุษยธรรมจากการติดฉลาก

คำพูดบางคำอาจบ่งบอกถึงการตัดสินทางศีลธรรมหรืออาจกล่าวโทษผู้อื่นได้ ให้ลองเปลี่ยนกรอบคำพูดของคุณเพื่อหลีกเลี่ยงการสร้างเรื่องราวที่เป็นการบรรยายถึง “ความดีและความชั่ว และเราและความชั่วของพวกเขา”

• แทนที่จะใช้คำว่า: “สะอาด” เมื่ออ้างถึงการใช้ยาของบุคคล
• การใช้: “ไม่ได้ใช้ยาในปัจจุบัน” หรือ “บุคคลที่เคยใช้ยา” เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ของบุคคลกับยาเสพติด

วิธีนี้จะช่วยหลีกเลี่ยงการเชื่อมโยงการใช้ยากับความสกปรกหรือความบกพร่องทางศีลธรรม และมุ่งเน้นในเรื่องสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี

• แทนที่จะใช้: “การใช้สารเสพติด”, “การติดยาเสพติด” หรือ “การใช้ยาเสพติดในทางที่ผิด”
• การใช้: “ใช้ยาเสพติด”

การใช้ยาไม่ได้ส่งผลเสียเสมอไป และการใช้ยาก็ไม่ได้สร้างปัญหาเสมอไป การใช้คำเช่น “การติดยา” และ “การใช้ในทางที่ผิด” ทำให้เกิดการเชื่อมโยงโดยอัตโนมัติระหว่างการใช้ยา อันตราย การใช้โดยไม่ได้รับการควบคุมหรือสร้างปัญหา หรือแม้แต่ความรุนแรง ทั้งที่อาจไม่มีเลย

วิธีหนึ่งที่จะทำให้การรายงานข่าวมีความเป็นมนุษย์มากขึ้นและหลีกเลี่ยงการตีตราเรื่องราวต่างๆ คือการใส่มุมมองของคนที่ใช้ยาเสพติดเข้าไป การเน้นที่ประสบการณ์ของพวกเขาจะทำให้มองเห็นภาพรวมของปัญหาได้ชัดเจนยิ่งขึ้นและท้าทายอคติทั่วไป อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าไม่ได้ทำให้ใครตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยง การใช้ยาถือเป็นสิ่งผิดกฎหมายและถูกตีตรา และการขอให้ผู้ที่มีประสบการณ์กับสื่อน้อยหรือไม่มีเลยพูดถึงแนวทางปฏิบัติที่ผิดกฎหมายและถูกตีตราของตนเองต่อสาธารณะอาจทำให้พวกเขาตกอยู่ในอันตรายหรือได้รับอันตราย และส่งผลกระทบเชิงลบต่อการอภิปรายต่อสาธารณะ

ทุกๆ รัฐและดินแดนในออสเตรเลียมีบริการลดอันตรายที่ดำเนินการโดยและ/หรือจ้างผู้ใช้ยาเสพติด ผู้ที่ใช้ยาซึ่งทำงานในองค์กรเหล่านี้มักมีประสบการณ์ในการทำงานกับสื่อและมีความรู้เกี่ยวกับปัญหาภาพรวมที่ส่งผลกระทบต่อผู้ใช้ยาในวงกว้าง นอกจากนี้ พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะได้รับการสนับสนุนภายในองค์กรและชุมชนของตนในกรณีที่มีปัญหาใดๆ เกิดขึ้นจากการพูดออกมา

AIVL เป็นองค์กรสูงสุดที่เป็นตัวแทนขององค์กรเหล่านี้ในระดับประเทศและสามารถ ได้รับการติดต่อจากสื่อมวลชนเพื่อขอความเห็นจากสาธารณะ

• แทนที่จะ:อาศัยมุมมองของผู้กำหนดนโยบาย นักการแพทย์ นักวิจัย หรือผู้บังคับใช้กฎหมายเพียงอย่างเดียว
• พิจารณา:ติดต่อหน่วยงานลดอันตรายระดับท้องถิ่นหรือระดับประเทศเพื่อสัมภาษณ์ผู้ใช้ยาที่ทำงานในองค์กรเหล่านี้ ให้เสียงของพวกเขาเป็นตัวกำหนดเรื่องราว

การรวมเสียงเหล่านี้จะช่วยลดผลกระทบของการแบ่งแยก และยอมรับว่าผู้ใช้ยาเสพติดเป็นผู้มีส่วนร่วมในการค้นหาวิธีแก้ไขปัญหา ในขณะเดียวกันก็รับรู้ถึงผลกระทบที่แท้จริงของการทำให้เป็นอาชญากรรมและการตีตราต่อผู้ที่ใช้ยาเสพติด

รับฟังองค์กรที่นำโดยผู้ใช้ยาเกี่ยวกับบุคคลที่ควรเป็นตัวแทนของพวกเขาและวิธีที่พวกเขาควรได้รับการนำเสนอในสื่อ เรื่องราวเกี่ยวกับบุคคลที่มีความเป็นมนุษย์นั้นน่าสนใจสำหรับผู้อ่าน ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องน่าเศร้า องค์กรที่นำโดยผู้ใช้ยาจะมีความเชื่อมโยงที่ดีกับชุมชนผู้ใช้ยา จ้างคนที่มีประสบการณ์หลากหลาย มีความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับมุมมองทางวัฒนธรรม และมีความเชี่ยวชาญในงานวิจัย บริการ และสภาพแวดล้อมทางการเมืองและนโยบายปัจจุบัน พวกเขามักจะคิดอย่างลึกซึ้งว่าอคติและเรื่องเล่าที่พรรณนาถึงผู้ใช้ยาว่า "ควบคุมไม่ได้" หรือ "ต้องการความช่วยเหลือ" อาจสร้างความเสียหายได้ แม้ว่าเจตนาโดยรวมจะเป็นไปในเชิงบวกก็ตาม

• แทนที่จะ: พยายามค้นหาผู้ใช้ยาเสพติดที่มีชีวิต 'น่าเศร้า' หรือใครสักคนที่สามารถพูดถึงชีวิตที่เลวร้ายของเขาก่อนจะเลิกใช้ยาเสพติด

• พิจารณา: พูดคุยกับองค์กรที่นำโดยผู้ใช้ยาเสพติด และให้บุคคลที่สามารถพูดจากมุมมองที่เป็นกลางและเป็นตัวแทนมากขึ้น เช่น เกี่ยวกับการเป็นบุคคลที่ทำหน้าที่ได้ในขณะที่ใช้ยาเสพติด

เน้นเรื่องราวของมนุษย์ที่เป็นเชิงบวกและแสดงให้เห็นสิ่งที่ดีที่สุดของผู้ใช้ยาเสพติดเพื่อช่วยขจัดอคติเชิงลบและเป็นอันตรายในขณะที่ยังคงน่าสนใจสำหรับผู้อ่าน

กำหนดกรอบการใช้ยาในบริบทของสาธารณสุขมากกว่าที่จะเป็นปัญหาทางอาญาหรือทางศีลธรรม เน้นย้ำกลยุทธ์การลดอันตรายซึ่งเป็นวิธีที่พิสูจน์แล้วว่าสามารถลดความเสี่ยงต่อสุขภาพและปรับปรุงผลลัพธ์สำหรับบุคคลและชุมชน

• แทนที่จะ: การกำหนดกรอบการใช้ยาเสพติดให้เป็นปัญหาด้านกระบวนการยุติธรรมทางอาญา

• พิจารณา: มุ่งเน้นไปที่มาตรการลดอันตราย เช่น โครงการเข็มและกระบอกฉีดยา (NSP) การบำบัดการติดยาฝิ่น (ODT) และเครื่องมือป้องกันการใช้ยาเกินขนาด เช่น นาลอกโซน ซึ่งได้รับการพิสูจน์แล้วว่าสามารถลดอันตรายและช่วยชีวิตได้ รวมถึงการเข้าถึงที่อยู่อาศัย สุขภาพ และบริการทางสังคม

การสร้างกรอบประเภทนี้จะเปลี่ยนการเล่าเรื่องจากการลงโทษไปสู่วิธีแก้ปัญหาที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งชุมชน รวมถึงผู้ที่ใช้ยาเสพติดและผู้ที่ใช้ยาเสพติดในการฉีดยา

การกล่าวเกินจริงถึงอันตรายของการใช้ยาอาจทำให้เกิดการเข้าใจผิดและทำให้เกิดการตีตราได้ ให้ข้อมูลที่ถูกต้องและอิงตามหลักฐานเพื่อช่วยให้ผู้ฟังเข้าใจสถานการณ์ได้ดีขึ้น

• แทนที่จะพูดว่า “ผู้ที่ใช้ยาเสพติดกำลังแพร่กระจายโรค” และ “เข็มที่ถูกทิ้งโดยประมาทเป็นอันตรายต่อชุมชน”

• การใช้: “หากไม่มีอุปกรณ์ฉีดยาที่ปลอดเชื้อ ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวรัสที่แพร่ทางเลือด เช่น โรคตับอักเสบซี จะเพิ่มขึ้นสำหรับผู้ที่ฉีดยา” และ “โครงการเข็มและกระบอกฉีดยาช่วยให้กำจัดเข็มได้อย่างปลอดภัย และตรวจสอบพื้นที่ท้องถิ่นเพื่อค้นหาของมีคมที่ถูกทิ้ง ซึ่งมีบทบาทสำคัญในชุมชน”

การให้ข้อมูลที่ชัดเจนจะช่วยให้คุณหลีกเลี่ยงการกล่าวหาคนใช้ยาเสพติดว่าเป็นแพะรับบาป ขณะเดียวกันก็ให้ความรู้แก่ผู้อ่านเกี่ยวกับความเสี่ยงที่แท้จริงที่สามารถป้องกันได้

สื่อมักเชื่อมโยงการใช้ยาเสพติดกับพฤติกรรมทางอาญาหรือความรุนแรง ซึ่งยิ่งตอกย้ำภาพลักษณ์ที่เป็นอันตราย เมื่อรายงานเกี่ยวกับการใช้ยาเสพติด ควรระบุบริบทให้ชัดเจนและหลีกเลี่ยงการบอกเป็นนัยว่าการใช้ยาเสพติดนำไปสู่การก่ออาชญากรรม

• แทนที่จะพูดว่า “การใช้ยาเสพติดเป็นสาเหตุของอัตราการก่ออาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น”
• การใช้: “ปัญหาเชิงระบบ เช่น ความยากจน ความไม่มั่นคงด้านที่อยู่อาศัย และการขาดบริการสนับสนุน อาจเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดอัตราการก่ออาชญากรรมได้”

การกระทำดังกล่าวจะเปลี่ยนจุดเน้นจากบุคคลไปสู่ปัญหาสังคมที่กว้างขึ้น และหลีกเลี่ยงการพรรณนาผู้ที่ใช้ยาเสพติดว่าเป็นอันตรายโดยเนื้อแท้

มาตรการลดอันตราย เช่น โครงการเข็มและกระบอกฉีดยา การบำบัดการติดยาฝิ่น ห้องฉีดยา/ใช้ยาภายใต้การดูแล และการตรวจยา มักถูกเข้าใจผิด หลักฐานแสดงให้เห็นว่าบริการลดอันตรายมีบทบาทสำคัญในการลดต้นทุนของระบบสุขภาพ ลดผลกระทบจากการใช้ยาเกินขนาด เพิ่มการเข้าถึงบริการต่างๆ ให้กับบุคคล รวมถึงการบำบัดยาเสพติด และเพิ่มสิ่งอำนวยความสะดวกสาธารณะในท้องถิ่น เน้นย้ำถึงบทบาทของบริการเหล่านี้ในการปกป้องทั้งบุคคลและชุมชนโดยรวม

• แทนที่จะพูดว่า “การแลกเปลี่ยนเข็มฉีดยาส่งเสริมการใช้ยา”
• การใช้: “โปรแกรมเข็มและกระบอกฉีดยาช่วยลดการแพร่กระจายของไวรัสที่แพร่ทางเลือดและเชื่อมโยงผู้คนเข้ากับบริการด้านการดูแลสุขภาพ ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อชุมชนโดยรวม”

วิธีนี้ช่วยต่อต้านข้อมูลที่ผิดพลาดและกำหนดกรอบโครงการลดอันตรายให้เป็นส่วนสำคัญของกลยุทธ์ด้านสาธารณสุขได้อย่างถูกต้อง

เมื่อกล่าวถึงการเพิ่มขึ้นของการใช้ยาหรืออัตราการใช้ยาเกินขนาด ให้แน่ใจว่าได้ระบุบริบทด้วย อธิบายปัจจัยทางสังคม เศรษฐกิจ และสุขภาพที่ส่งผลต่อแนวโน้มเหล่านี้ แทนที่จะมุ่งเน้นที่ตัวเลขเพียงอย่างเดียว

• แทนที่จะพูดว่า: “การใช้ยาเสพติดเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็วในภูมิภาคนี้”

• การใช้: “ปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจ เช่น การว่างงาน ที่อยู่อาศัยที่ไม่ปลอดภัย และการขาดบริการด้านสุขภาพจิต ล้วนเป็นปัจจัยที่ทำให้อัตราการใช้ยาเสพติดในภูมิภาคนี้เพิ่มสูงขึ้น”

วิธีนี้จะช่วยหลีกเลี่ยงการนำเสนอประเด็นที่เกินจริง และช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจปัจจัยกว้างๆ ที่เกี่ยวข้อง

ผู้ที่ใช้ยาเสพติดเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน การตีตราพวกเขาว่าเป็นคนนอกหรือเป็นภัยคุกคามต่อ "ชุมชน" จะทำให้คนรู้สึกอับอายมากขึ้น

• แทนที่จะพูดว่า: “ผู้ใช้ยาเสพติดกำลังทำให้ชุมชนตกอยู่ในความเสี่ยง”

• การใช้: “การทำให้แน่ใจว่าผู้ใช้ยาสามารถเข้าถึงบริการลดอันตรายได้จะช่วยปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีของทุกคนในชุมชน”

แนวทางนี้ส่งเสริมความครอบคลุมและลดการรับรู้ว่าผู้ที่ใช้ยาเสพติดจะแยกออกจากประชากรทั่วไป